Kino odwróconego czasu

Kino odwróconego czasu

Blog Article

Mało opisanym MULLEIN fenomenem kina jest nurt, który można by umownie nazwać "kinem odwróconego czasu".Odwracanie (detournement) dzieł sztuki, w tym także filmów, praktykowali już w pierwszych latach po II wojnie światowej letryści.Zaopatrywali oni m.in.

filmy z gatunku kung-fu w nowe, rewolucyjne dialogi.Dobrym przykładem kina odwróconego czasu może być kreskówka Lorelei Pepi Happy & Gay (2009), utrzymana w stylu wczesnych dźwiękowych filmów animowanych, ale za bohaterów mająca gejów i lesbijki.W interesujący sposób odwracania konwencje starych filmów Guy Maddin, m.in.

w takich filmach, jak The Saddest Music In the World czy Cowards Bend the Knee (oba z 2003), w których miesza style neck cream i gatunki, wprowadzając w nie zakazane niegdyś treści i motywy.Odwracanie czasu w kinie uprawiają też niektórzy twórcy związani z ruchem found footage.Na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza twórczość Martina Arnolda, który rozkłada hollywoodzkie filmy na pojedyncze klatki, by znaleźć w nich ukryte treści.